Korkma / Dont Be Afraid / 2013















“Korkma”; Göçebe Bağımsız Sanatçı İnisiyatifi olarak ortakça oluşturduğumuz işlerimizde kendimizi beyaz küpün içine hapsedip, dışarıyla yabancılaşırken zenofobiye de gönderme yapıyoruz. Bilindiği üzere "Beyaz Küp", İrlandalı heykeltraş, enstalasyon sanatçısı ve eleştirmen Brian O'Doherty'nin 1970'lerde tartışmaya açtığı bir kavram. "Beyaz Küp" Modern teşhir biçimi olan "sanat galerisi"ni simgeliyor. O'Doherty, "Gölgesiz, beyaz, temiz, yapay galeri mekanı estetiğin teknolojisine adanmıştır" diyerek "Beyaz Küp"ün kapsamını belirler. Bizler de otoportrelerimizle kendimizi; bu küplerin içinde hapsedilmiş, çaresiz ve aynalar aracılığı ile yansımalarla tekrarlanmış bulduk. Bu hapsedilme ve kendine dönme, yabancıyı reddetme olgusuyla birleşince zenofobik bir durumla karşılaştık. Sanatçıların toplumda kendilerine alan açmaktan farklı olarak, korkuyla karışık bir yaklaşımla kendi kabuklarına çekildiklerini fark ettik. İçinde yaşadığımız coğrafyada, yapmaya çalıştıklarımızın toplum tarafından zenofobik bir korkuyla algılandığını düşünüyoruz. Sonuç olarak Göçebe Bağımsız Sanatçı İnisiyatifi ve davetli sanatçılar; kendimizi kişisel algı ve malzemelerimizle “Beyaz Küp’ün” içine hapsederken, dışarıdakiyle olan etkileşimimizi de zenofobi temelinde ilişkilendiriyoruz.


With dontbeafraid we at Independent Immigrants Artists Initiative make a reference to xenophobia by imprisoning ourselves in the white cube with our collectively created works. As it is known, the ‘white cube’ is the concept that was initiated by Brian O’Doherty, an Irish sculptor, installation artist and art critics in the 70’s, symbolizing a modern exhibition form of ‘the art gallery’.
O’Doherty specifies the scope of the ‘white cube’ by saying: “Shade less, white, clean and artificial gallery space is dedicated to the technology of aesthetics.” We with our self-portraits find ourselves imprisoned, desperate and repeated by reflections through mirrors in the sterile white space of cubes.
This self-imprisonment with infinite self-reflections symbolizes a rejection of all that is foreign, thus turning into a xenophobic situation. We realize that artists retire into their shell with a feeling mixed with fear instead of opening themselves and taking their place in society. Further we think that in the geography and society we live in, our concepts and actions are perceived with a xenophobic fear by our society.
As Independent Immigrants Artists Initiative and invited artists, we imprison ourselves with our personal sensations and materials into the ‘white cube’, thus associating our interaction with the viewer at the heart of xenophobia.

Çetin Pireci, Ekin Onat, Gazi Sansoy, K. Deniz Pireci, Murat Özkasım, Nesren Jake, Umut Yalım @ Merhart Galeri

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder